Ugarit foi unha cidade-estado portuaria preto da cidade actual de Latakia, que foi sometida a Exipto sobre o -1800 e independizouse máis tarde. Mantiña contactos intensos con Chipre. Falábase o ugarítico.
Ugarit converteuse en reino vasalo de Exipto en tempo de Tuthmosis III (metade do século –XV). O -1340 Suppiluliumas I, rei hitita, fixo a primeira expedición a Siria. Addu-Nirari, rei de Nuhase, Itur-Addu, rei de Mukish (Alalakh) e Aki-Tesup, rei de Niya, formaron alianza contra os hititas e xuntos atacaron Ugarit, cuxo rei Niqm-Addu II, non se quixera unir á coalición (nunha carta o rei hitita pídelle que non lle sexa hostil, pero evita utilizar a palabra submisión). Os ataques continuados de Alalakh-Mukish, Niya e Nuhase sobre Ugarit obrigaron o rei Niqm-Addu II a buscar axuda, e dirixiuse ao rei hitita, a quen ofreceu o sometemento. Suppiluliumas enviou tropas que expulsaron os atacantes e, ao mesmo tempo, capturou Alalakh. O rei de Ugarit fixo valiosos agasallos aos comandantes hititas que salvaran a cidade e despois foi a Alalakh facer submisión persoal ao rei hitita. Foi o primeiro vasalo exipcio que cambiou de bando.
Ini-Tesub, rei de Karkemish, ocupábase de todos os asuntos de Siria por delegación de Tudhaliyas IV e resolveu un conflito fronteirizo que supuxo a separación de Siyanni de Ugarit. Cando dous irmáns se rebelaron contra Amistamru II de Ugarit, Ini-Tesub protexeunos e os dous rebeldes, a pesar de que cobraron a parte da herdanza materna que reclamaban, foron enviados desterrados a Alashiya; tamén autorizou a extradición da muller adúltera de Ammistamru II de Ugarit, pero neste caso con permiso de Tudhaliyas, que era o seu tío (a extradición supuxo a morte da princesa.
Ammistamru de Ugarit casou cunha neta do rei hitita Hattusilis III de nome descoñecido. A súa nai era Gasulawiya, filla de Hattusilis, e o pai podería ser o rei Bentesina de Amurru; esta princesa, por causa dun adulterio, tívose que escapar a Amurru, pero foi extraditada por Sausgamuwa de Amurru con consentimento como xa se dixo de Ini-Tesub de Karkemish e de Tudhaliyas IV.
Os ataques dos Pobos do mar iniciáronse despois do -1200, sendo rei en Ugarit Ammurapi, ao oeste das terras hititas. O gran rei pediu a axuda de Ugarit e doutros vasalos (a única fonte é de Ugarit):
"o inimigo avanza contra nós, e son moi numerosos... todo canto poidas dispoñer, envíanolo".Ugarit enviou tropas e barcos deixando o seu propio territorio indefenso; pouco despois Ugarit foi atacado por piratas. O rei de Ugarit escribe ao rei de Alashiya:
"Os barcos do inimigo están aquí, as miñas cidades arden e pasan cousas diabólicas no país; como vós sabedes todas as miñas tropas e carros están no país hitita e os barcos están en Lukka, así que o país está abandonado á súa sorte; os sete barcos inimigos que viñeron de Alashiya fixeron moito dano; se vós vedes algún barco máis do inimigo, facédemo saber".Unha carta enviada ao rei a partir do interior di:
Algúns suxeitos do rei que se pararon en Alashiya cos seus barcos rendéronse ou tiveron que renderse ao inimigo.
Polo que se sabe, os barcos hititas e dos seus aliados serían derrotados. O rei estableceu a liña de defensa coas tropas terrestres en Lawasanda. O xeneral de Ugarit, Sipti Baqal informaba ao seu rei do desastre:
"o voso servente foi á posición fortificada de Lawasanda co gran rei, e agora o rei retirouse e fuxiu, sacrificouse".Noutra carta un tal Ewir-Sarruma informa á nai do rei de Ugarit que este fuxira da capital e que a situación empeorara; o inimigo estaba en Mukis, ao norte de Ugarit e as terras do monte Amanus foran destruídas polo inimigo. E engade:
Cronoloxicamente nunha última carta o rei escribe á súa nai que lle enviara unha mensaxe tanto se os hititas organizan a batalla coma se non o fan.
Despois as cartas acabanse. Conserváronse nun almacén porque a xente da cidade fuxiu e as casas serían saqueadas e algunhas queimadas, pero os almacéns de cartas non eran de interese para os saqueadores. A cidade non foi nunca máis habitada nin polos antigos habitantes nin polos invasores, e as cartas conserváronse.
Grazas aos arquivos da cidade coñécese a lista dos reis, a pesar de que algúns historiadores dubidan da súa fiabilidade:
A cidade foi destruída polos Pobos do mar sobre o -1185.
